Je dier kan heel veel zeggen—maar niet alles tegelijk en niet altijd over wat jij voor ogen had.
Goede vragen zijn de sleutel tot heldere antwoorden; vage verwachtingen zijn de snelste route naar teleurstelling.
In deze blog deel ik wat ik in de praktijk wel eens zie gebeuren. Wie weet helpt deze informatie jou, zodat jij met realistische verwachtingen en meer rust een gesprek voor je dier aanvraagt.
Waarom dit belangrijk is
Ik hoor wel eens na een gesprek: “Ik had verwacht dat hij over zijn hoofd zou beginnen” of “Ik herken mijn dier hier niet echt in" of "dit klopt niet". Dit zijn geen fouten, maar dit kunnen verschillen in beleving zijn. De eigenaar ziet het vanuit zijn perspectief, het dier vanuit het zijne—beide waar, maar niet altijd hetzelfde. Of het wordt anders door de eigenaar geïnterpreteerd.
Wat ik doe als dierentolk is hetgeen je dier aan mij doorgeeft zo objectief mogelijk vertalen. Ik kan er geen interpretaties aan hangen, omdat dat iets is wat jij als eigenaar moet doen. Het kan bijvoorbeeld zijn wanneer jij leest "er staan door het hele huis bakjes eten", meteen denkt 'dit klopt niet', je dier kan je wellicht via deze weg vertellen dat het graag op elke verdieping een bakje voer zou willen.
Daarnaast kan ik alleen vertalen wát je dier met mij wil delen. Onlangs was ik in gesprek met de kat van mijn zus en ze zei: 'Ik had gedacht dat ze zou zeggen dat ze wegging omdat ik niet kon slapen met haar in de buurt'. Dat kan zij heel goed aangevoeld hebben en deels een reden is geweest waardoor ze naar beneden is gegaan om daar de rest van de nacht te spenderen, maar dat ze mij dit niet verteld heeft, omdat ze niet wil dat mijn zus een schuldgevoel krijgt. Dat het door haar komt waardoor mijn zus niet kan slapen.
Ik ben ook geen dierenarts en bij
twijfel over de gezondheid van je dier dient er eerst een dierenarts/veearts ingeschakeld te worden.
Dieren vertellen wat ze wíllen vertellen
Een dier deelt wat voor hém belangrijk is: dat kan praktisch, emotioneel of lichamelijk zijn. Dat hoeft niet jouw grootste zorg te zijn. Daarom is een
concrete vraagstelling belangrijk.
- Niet: “Kijk of er iets speelt.” "Heeft hij ergens pijn."
- Wél: “Ervaart hij ongemak wanneer hij zijn hoofd draait? Zo ja, hoe?”
Twee waarheden naast elkaar
Bijvoorbeeld bij een paard: Jij zegt bij “schoppen dan moet het paard pijn hebben”. Terwijl het paard kan zeggen: “Mijn been voelt slapend aan en dan moet ik even schudden (schoppen).” Beiden kloppen. Precies zoals de ene persoon 10 graden “koud” vindt en de ander “heerlijk fris” vindt.
Wat diercommunicatie wél is (en waar je op kunt rekenen)
- Een momentopname van nu –
ik vertaal wat het dier op dit moment wil en kan vertellen.
- Een aanvulling, geen vervanging –
inzichten die hand in hand gaan met training, zorg en veterinaire begeleiding.
- Een spiegel –
het geeft je een inkijk in de beleving van je dier, naast jouw eigen perspectief.
- Een startpunt voor verandering – je krijgt handvatten waarmee je praktisch verder kunt werken.
- Een eerlijk gesprek –
soms hoor je iets wat je niet had verwacht, en juist dat kan waardevol zijn.
- Een keuze van het dier – het dier bepaalt welke informatie nu belangrijk genoeg is om te delen.
- Een veilige vertaling –
zonder trekken of duwen, en altijd met respect voor grenzen.
Tot slot
Diercommunicatie is geen glazen bol, maar een waardevol hulpmiddel. Met realistische verwachtingen voorkom je teleurstelling en haal je het meeste uit wat je dier met je wil delen.
Wil jij weten wat ik voor je kan betekenen? Neem vrijblijvend contact met me op.
Liefs,
Sietske
