Eind juli 2025 had ik een bijzonder consult met Lady, de kat van Yolanda. Lady gaf aan dat er iets niet goed zat in haar buik. Ze hield van eten, rook het ook nog steeds, maar de honger was weg. “Er zit iets in mijn buik waardoor ik geen honger heb, maar ik heb geen idee wat het is. Ik wil graag dat er een echo gemaakt wordt,” liet ze me weten.
Het voelde onprettig, maar ze liet het niet zien – niet thuis, en ook niet bij de dierenarts.
Ik vond het zelf ook spannend, omdat ik voelde dat er iets serieus kon spelen. Ik ben geen dierenarts – ik geef alleen door wat een dier laat weten – en ik wil eigenaren niet met onnodige kosten opzadelen. Mijn eigen thema speelde ook een rol waardoor ik het spannend vond. Bink heeft drie echo's gehad, waar telkens niets op te zien was. Uiteindelijk heeft hij een kijkoperatie ondergaan en helaas kwamen ze er achter dat er een grote tumor in zijn buik zat, waarvan ze niet begrepen dat deze niet zichtbaar was geweest op de drie echo's. Dat speelde ook door mijn hoofd. Wat als dit bij Lady ook het geval is? Toch heb doorgegeven dat Lady graag een echo zou willen.
Een dag later ging Yolanda opnieuw met Lady naar de dierenarts. Er werd weer gevoeld, en opnieuw liet Lady niet merken dat haar buik gevoelig was. Er is besloten om een echo te laten maken. Dat vond na het weekend plaats en op een maandag kreeg ik van Yolanda het zware bericht: Lady had een tumor in haar buik. Verdrietig, maar met veel liefde, besloot Yolanda haar mee naar huis te nemen omdat ze een onderbuikgevoel had dat het nog geen tijd was voor Lady om te gaan.
Een paar weken later heb ik contact opgenomen met Yolanda en gevraagd hoe het met Lady en haarzelf ging. En Yolanda reageerde met een onverwachts bericht: Lady had een enorme haarbal uitgespuugd – groter dan ze ooit had gezien. En direct daarna begon Lady weer te eten. Er kwam weer leven in haar ogen, en Yolanda voelde haar hoop terugkeren. Ze vroeg zich af of die haarbal misschien was wat ze op de echo hadden gezien.
Ik bood aan opnieuw contact te maken met Lady. Dat gesprek werd onvergetelijk. Lady vertelde me dat die haarbal hetgeen was waar ze last van had in haar buik. “Dít was het, dit zat in de weg.” Ze was veel opgewekter en vrolijker dan bij ons eerste gesprek. Ze straalde ook dankbaarheid uit richting Yolanda. Ze liet me weten hoe blij ze was dat Yolanda naar haar gevoel had geluisterd en haar mee naar huis had genomen. “Ik wist dat mijn tijd nog niet gekomen was,” zei Lady, “en dankzij haar mag ik er nog zijn.”
Het was alsof Lady bewust wilde dat Yolanda dit via mij nog eens heel duidelijk hoorde: ze voelde zich weer zichzelf, ze voelde zich levend.
Toen Yolanda mijn verslag las, kreeg ze tranen in haar ogen. Ze had diezelfde ochtend waarop ik het tweede gesprek met Lady had, de bevestiging van de dierenarts gekregen dat de haarbal inderdaad de afwijking kon zijn die op de echo te zien was. Het gaf haar niet alleen opluchting, maar ook vertrouwen: wat was ze blij dat ze naar haar gevoel had geluisterd!
Wat dit verhaal voor mij zo bijzonder maakt, is de diepe dankbaarheid die voelbaar was – van Lady naar Yolanda, van Yolanda naar mij, en van mij naar hen beiden. Het liet me zien dat een consult niet draait om alleen verklaren of oplossen, maar om het horen van de stem van het dier. En die stem kan ons precies daar brengen waar we moeten zijn: bij ons gevoel, bij vertrouwen, en bij liefde.
Nu volgt een deel waarvan Yolanda zelf geen weet van heeft. Regelmatig vraag ik dieren waarmee ik communiceer of ze voor mij een boodschap hebben over mijn pad in het communiceren met dieren. Zij voelen feilloos aan waar ik sta, waarin ik sterk ben en waar ik nog in mag groeien. Hoe bijzonder is het dat juist deze wezens ons zulke waardevolle adviezen kunnen geven? Hun boodschappen helpen mij om na ieder gesprek weer een stukje verder te groeien.
Dit was Lady haar boodschap aan mij:
De eerste keer dat je met me sprak voelde ik dat je het spannend vond. Door die spanning heb ik dingen heel voorzichtig aan je moeten vertellen. Je deed het goed, echt waar. Maar probeer die spanning -als je die een volgende keer weer krijgt- weg te halen voordat je in gesprek gaat met een dier. Dan krijg je zuiverdere informatie door. En vertrouw op jezelf. Wat ben jij gegroeid! Je bent een aanwinst voor het beroep dierentolk. Super trots ben ik op je! Dank voor alles!
Dank je wel lieve Lady en Yolanda!
Liefs,
Sietske
Wil je laten weten wat je van deze blog vindt, heb je een vraag of wil je gewoon iets kwijt?
